Teoman Şarkı Sözleri

17

Boşver beni
Mühim değilim
Bu O'nun hikayesi
Çok beyazdı, kir tutardı
Ömrü kelebek kadardı
Mektupları şişedeyken
Bir de bakmış deniz yokmuş
Tek başına dans ederken
Mutsuzluktan sarhoşmuş
Daha 17'ymiş.
Oyundan kalkmak isterken
Kağıtlar dağıtılmış
Bu hava boşluğunda
Artık her şey satılıkmış
Trafikte akmayan
Hep onun seridiyken
Söylediği son şarkı
Elveda Zalim Dünyaymış
Daha 17'miş

Dedi annem

yaralı dizlerim
koşamam ki
kapalı yollarında akamam ki
unutkan nehrinin
yolunu sormadan
bulamam ki
karlı dağlarında doğamam ki
saklı kentinin
"çok üzülme çok susma
çok darılma
çok ağlama
çok da kitap okuma"
dedi annem

"çok terleme çok yorulma
girdaplarında
boğulma
yalnızlığına çok da alışma"
güneşim olmadan
göremem ki
ay tutulurken
uyuyamam ki
karanlık olsa da
ben herkesi sevemem ki
sevmeden de
yaşayamam ki
yanlış olsa da

Ağır Kapı

Ağır kapı aksak lisan
Kelimeler yetmiyor
Çıplak yara günışığı
Tenimi incitiyor

İçeriden yeni çıktım
Dünya almıyor beni
Yüreğimde yatar hala
Ölenlerin yemini

Hangi meydan hangi sokak kavuşturur bizi
Hangi yalan hangi yasak karşılar bizi

Ne insanlar ne mekanlar
Özlemlere yetmiyor
Başka sözler başka yüzler
Ödeşmeler bitmiyor

Aşk uyudu ranzalarda
Düşler eskidi gitti
Islığıma gömüyorum
Kalbimdeki sözleri

Hangi meydan hangi sokak kavuşturur bizi
Hangi yalan hangi yasak karşılar bizi

Anlıyorsun değil mi?

Hava ayaz mı ayaz ellerim ceplerimde
Bir türkü tutturmuşum duyuyorsun değil mi?
Çalacak bir kapım yok mutluluğa hasretim
Artık sokaklar benim görüyorsun değil mi?

Zaman akmıyor sanki saatler durmuş bugün
Sonsuz yalnızlığımda birtek sen varsın bugün
Ya dön bana artık duyuyor musun beni?
Ya çık git dünyamdan anlıyorsun değil mi?

Bir resmin kalmış bende tam ortadan yırtılmış
Hani siyah kazaklı biliyorsun değil mi?
Gözlerimden süzülen birkaç damla anıda
Senin sıcaklığın var anlıyorsun değil mi?

Zaman akmıyor sanki saatler durmuş bugün
Sonsuz yalnızlığımda birtek sen varsın bugün
Ya dön bana artık duyuyor musun beni?
Ya çık git dünyamdan anlıyorsun değil mi?

Arkadaşımın Aşkısın

Arkadaşımın aşkısın
Hakkım yok seni sevmeye
Çıktın karşıma ne diye
Sen başkasının malısın
Kalbim bunu nerden anlasın
Unutmam lazım çünkü sen
Arkadşımın aşkısın

Kaderin oyunu bu bana
Göstermesin seni bana
Karşımda olsanda bakmam
Arkadaşımı aldatmam
İsterse kalbim ağlasın
Arkadaşımın aşkısın

Ümit verme insanım ben
Çek bakışlarını benden
Şüphe etme sevgimden

Kalbim yalnız senin değil
Arkadaşımında bunu bil
Tercihle geçerse ömrüm
Yaşayamam ben ölürüm
Dikkat kimse anlamasın
Arkadaşımın aşkısın

Dinleyince bu şarkımı
Anlayacaksın hatanı
İki dost arasına girdin
Yalnız onu sevindirdin
Dikkat kimse anlamasın
Arkadaşımın aşkısın

Kimseyle hiç dertleşemem
Başkasınıda sevemem
Ölmek ister ah ölemem
Dikkat et anlaşılmasın
Bıtak kalbim ağlasın
Arkadışımın aşkısın

Aşk Kırıntıları

yaklaştırsana yavaş yavaş kendini bana
al içine tekrar derinine sakla, kat kasırgana
yalan söyleme bak gözlerime bitmiş olamaz
yokla ceplerini aşk kırıntıları kalmış olmalı biraz!

AŞK KIRINTISIYLA DOYMAKTANSA
TEK BAŞIMA AÇ KALIRIM BU HAYATTA
PAYLAŞACAK BİRŞEY ARTIK YOKSA
BİR ERKEKLE BİR KADIN ARASINDA

yürürüm ipte ağım yokken hemde
kopkoyu içim
inan çok çalıştım
bu kalpsiz dünyayı sevebilmek için
neyim var ki sanki senden başka
hadi son bir kez ceplerini yokla
aşk kırıntıları kalmış olmalı biraz

AŞK KIRINTISIYLA DOYMAKTANSA
TEK BAŞIMA AÇ KALIRIM BU HAYATTA
PAYLAŞACAK BİR ŞEY ARTIK YOKSA
BIR ERKEKLE BİR KADIN ARASINDA

Aşk nedensiz sevmekmiş

ne güzel süpriz bu böyle
hoşgeldin
boşver çabalama
konuşmak zorunda değilsin
hem hareketlerinden
küçücük mimiklerinden
kalbini okurum ben

bütün gün yataktaydım
yüzümde yastık izi
seninde geçmişinde
binlerce ağır yenilgi
çok şakayaptıysam
aslında korktuğumdan
beni zaten tanırsın sen


derlerki bir yerden sonra
acımaz kanamazlar
zaten aşk kötü bir şaka
anlamaya çalışma
her güzel şey bitermiş
aşk nedensiz sevmekmiş

kulağımda gürültüler
uyurken televizyon açık kalmış
bir ülkenin bodrum katında
kirli bir savaş varmış
midem bulanıyor
galiba dünya tuttu
ben, hep kuruttu


derlerki bir yerden sonra
acımaz kanamazlar
zaten aşk kötü bir şaka
anlamaya çalışma
her güzel şey bitermiş
aşk nedensiz sevmekmiş

Dursun Dünya

bir çılgın gibi şimdi hayatım
ne sevgim kaldı çünkü ne gözyaşlarım
kurtulmak için her seferinde
kaçtım koşar gibi içimdeki senden
ateş düşünce hep söndüm,hep sırılsıklam
şimdi dursun ister dönsün dünya
dursun ister dönsün dünya etrafında
hiç farketmez çünkü artık sen yoksun ya
sönsün tüm mumlar bitsin sevgim
ister dursun ister dönsün dünya..
mektuplar gibiyiz hiç açılmamış
saklanmış ama zamanla kaybolmuş
sildinmi beni parmak ucunla
içindeki benden kurtuldunmu yoksa
günüm gelince yok oldum ardından
şimdi dursun ister dönsün dünya

Duş

bu aşk
bizi nereye kadar savurursa
o kadar acıtacak canımızı
ama olsun
daldır elini göğsüme
al kalbimi
bul damarımı, bas ilacı
dindir acımı
çok mutluyum
şu anda ellerim
vücudunda
umurumda değil artık dünya
son defaymış gibi kaybederken
kendimi
en ucuz şaraplarda
son defaymış gibi kaybederken
kendimi
sırılsıklam
vücudunda
eğildim
öptüm dudaklarından
saç telin vücudumdan küvete
aktığında
içindeyim
içimdesin, anladım
aşk kanımda
kasıklarımda
güneşteyim
eriyor balmumum
sapır sapır dökük
kanatlarım
aksın bacaklarından
oluk oluk
milyonlarca doğmayacak
çocuklarım

Güzel Bir gün ölmek için

suç yok,suçlu yok
hayat böyle anladım
aşk yok artık yok ama zamanla alıştım
senle ben hep böyle kalacağız
gitgide eriyip yok olacağız
yavaş yavaş
sorma neden niçin
her şey yalnızlıktan
bak güzel bir gün ölmek için
düş yok, gerçek yok
bak sonunda anladım
yaz yok kış yok
artık zamanı karıştırdım

Gökdelenler

uzun uzun seyrettim seni
diğer köşesinden barın
bir karakter oturttum
yüzüne,kalbine
uzaktan bakıp insanlara
konuşmalar yazdım
dudaklarasonra kendime baktım
tıklım tıklım
yalnızdım.
gökdelenlerden tükürdüm
dünyaya
ben hayatım boyunca
buyüzden kupkuru ağzım
bak geçmedi yıllarca
kalbimi yuvarladım sana
seni tanımasamda
tezgahtan önüne
bir yudum al diye
eğer hoşuna giderse
daha da iç diye
bu kadarı yetsin artık
bu gece
belki sen bulursun diye
artık son şansımsın
korkma ısrar yok bende
avunurum içkiyle

En güzel hikayem

kulaklarım patlıyor sessizliğinden
yorgunluğundan ölüyorum
sinekler yapışıyor vücuduma gitmiyorlar
yayılıyor kanları vurduğumda denizi araladım geçtim
bir aşktan attım kum torbalarımı döktüm yaprakları
ama sanki uzandın tenime hissettim terim aktı parmak aralarından
bazen , ne yaparsan yap olmuyor bazen
bazen, ne yaparsan yap olmuyor bazen
kanım hızlanıyor bazen damarlarımda kan çanakları aynada levham boynumda
bir yapbozu tamamlarken bakıyorum büyük parçan eksik
kalbin olduğu bazen bir vücudu sarıyorum
banıp parmağımı tadına bakıp
gözümü sevmeye karartıp yapamıyorum
bazen, ne yaparsan yap olmuyor bazen
bazen, ne yaparsan yap olmuyor bazen
acı bir tat kalıyor ağzımda
bazen yutup unutup bazen tükürüyorum
bazen ayılıp uyanıp bir nefesle yanımda adı yok sırtı var
bana dönük bükük
soğuğa çeviriyorum suyu ağlıyorum bakıp içine ayılamayıp anlayamıyorum
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen

derimin altında başarılı ayrılık notları yazılmış , çöpe atılmış intihar mektupları
vuruyorum sokaklara bedenimi hayallere
hayatımı yine omuzlarıma
acımı alsınlar diye sığınıp kurtaracak kadınlara 15 dakkamı bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen

bitti zor oldu ama bitti yapamadım benim başka bir kalbi
bedenin zayıftı, kalbin güçlüydü belki haritası ama çok silikti
sert bir şeydi iliklerimde aşk dayandım , ittim sığmadı , kanırmadı girmedi
ama sıktım pis kanı akıttım yaramdan iyileştirmeye yaladım geçmişti sanki
soktum neşteri göğsüme inanmaya halim kalmadı diye bitti
zor oldu ama bitti
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen

korkma bilirim acıyı tedaviyi imkansızlığın kekremsi tadını dün insanlara baktım kendi kirli camımdan terkedilmişler çoktan yaradan tarafından

ben kesilene kadar yüzdüm ama görünmeyince karan bıraktım kendimi battım bir taş gibi
yanmıştı , çizilmişti ama seyrettim ağlayarak sabredip çok sevdiğim bir filmi
artık yalnız senin için üzülüyorum bitti
zor oldu ama bitti

benim de zaten hiç gücüm yok yüzüm yok hiç umudum yok
ama bil ki farklı bir hayaldi işkenceydi bazen bazen çok güzeldi
ama anlıyorum sesinden kurtulmuşsun sen
Nokta konmuş, bitmiş en güzel hikayem

Gönülçelen

Kırıklarını aldırdım kalbimin
Zırhımı çıkarttım astım portmantoya
Güzel vücutlar boş suratlar
Benimse yenmiş tırnaklarım
Titrek ellerim var
Evet dedi ben de seni aldattım
Bİr kez de değil üstelik
Çünkü beni çok kanattın
Çok sevdiğim bir yalandın

Gönülçelen gönülçelen
Aynı anda utanmadan
Hem kırıcı hem kırılgan
Yordun beni gönülçelen

Gönülçelen gönülçelen
Biraz gerçek biraz yalan
Hem yarabandım hem yaram
Bitsin artık gönülçelen

Gündüz tarifesi

biraz uyusam geçer belki
bir kalp atışı uzağında
istemezsen hemen giderim gerçi
taksi gündüz tarifesi açarsa

tuttuğum balıkları denize attım
açlıktan ölüyorum
bana gülmeyi armağan ettin

ama nereye koydum bulamıyorum

soy beni yatır uykuya
şu an sanki evimdeyim
bul beni aramana gerek yok
beni koyduğun yerdeyim

biraz uyusam geçer belki
bir kalp atışı uzağında
istemezsen hemen giderim gerçi
taksi gündüz tarifesi açarsa

kusursuz bir cinayet planı
yaptım kendime karşı
çok da ciddiye almamalı
yaptıklarımız rol icabı

soy beni yatır uykuya
şu an sanki evimdeyim
bul beni aramana gerek yok
beni koyduğun yerdeyim

Harbe giden sarı saçlı çocuk

Harbe giden sarı saçlı çocuk!
Gene böyle güzel dön;
Dudaklarında deniz kokusu,
Kirpiklerinde tuz;
Harbe giden sarı saçlı çocuk
Harbe giden sarı saçlı çocuk!
Gene böyle güzel dön;
Dudaklarında deniz kokusu,
Kirpiklerinde tuz;
Harbe giden sarı saçlı çocuk

Hiç kimse bilmez

Ben hep sana gelirim
Beni anlasın diye tenin
Bırakırım kamaşsın yaşamdan gözlerim
Tenini avuçlarım zaten severim
Gelmesen de sevmesen de beni

Tutsan ellerimden
Geçmişi unutamam ki
Öpsem gözlerinden yaşları kurutamam ki
Damağım çöle dönmüş
Oyuncağını geri ver içimdeki çocuğa

Hiç kimse bilmez
Hiç kimse sevmez
Şimdi sen de yoksun yanımda

Hiç kimse duymaz
Hiç kimse sormaz
Şimdi sen de yoksun yanımda

Yüzüm gözüm toz toprak,
Yağmurların yıkamaz
Kalbim kabuk bağlar
İçim artık acımaz
Kanserli kentlerin çığlığından
Son trenle ayrıldığımdan

İki çocuk

el sallamıştı annesine
bayram izni dönüşünde hissetmiş miydi
oğlunu kurşun kalbi deldiğinde
kan revan içinde yanyana
aynı köprüde annelerinin rüyalarında öldükleri yaşlarıyla
ateşi harlı delikanlılar,
ne şehit ne kahramanlar
düşmansız bir savaşta
düştüler kalkmayacaklar
emin değildi kendi bile dokunmuş muydu tetiğine
kesin olan tek şeyse en yakın mahkumdu ipe.
'kalpte kurşun ilmek boyunda
iki çocuk ölüm karşısında
hep çocuk kalacaklar büyümeden birer tabutta ama yaşıyorlar,
gülüyorlar annelerinin rüyalarında.

İki yabancı

Yazdan kalma bir günden
Ya da çölde cay filminden
Bir sahne var aklımda
Oyuncular sanki biziz
Mutsuzuz ikimiziz
Kimi aşklar hiç bitmezmiş,
Bizimkisi bitenlerden
Sevmeye yeteneksiziz
İki yabancı iki yabancı
Birlikte ama yalnız
İki yabancıyız
Hani o güneşin batışı
Bizi tanrıya inandırışı
Şu an o akşam aklımda
Ama çok zaman önceydi
Yaralarımız ağır değildi
Yine de bağışladım ben hep seni
Hem seni hem de kendimi
O kadar yoktun ki

Yazdan kalma birgünden
Yada çölde Çay filminden
Benimde sahneler aklımda
Seninkilerden farklı ama
Artık kendini kandırma
Yoktur üstüne senin güzeli çirkin yapmakta
Suçuysa dünyaya atmakta
Neyin bildinki değerini
Benimkini bileceksin
Bunuda tabi mahvedeceksin
İki yabancı iki yabancı
Birlikte ama yalnız
İki yabancıyız..

İstanbul'da sonbahar

Mevsim rüzgarları ne zaman eserse
O zaman hatırlarım
Çocukluk rüyalarım
Şeytan uçurtmalarım

Öper beni annem yanaklarımdan
Güzel bir rüyada
Sanki sevdiklerim hayattalarken hala

Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız kulesi ve adalar
Ah burda olsan çok güzel hala
İstanbul'da sonbahar

Her zaman kolay değil
Sevmeden sevişmek
Tanımak bir vücudu yavaşça öğrenmek
Alışmak ve kaybetmek

İstanbul bugün yorgun
Üzgün ve yaşlanmış
Biraz kilo almış
Ağlamış yine, rimelleri akıyor

Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız kulesi ve adalar
Ah burda olsan çok güzel hala
İstanbul'da sonbahar

İstasyon insanları

ruhidir benim adim hiç çıkamam evimden
dostlar uydururum hayali mutluyumdur bu yüzden
bir çiçek dürbününden insanlara bakarken
bir gün bir istasyon gördüm trenleri geciken
yolcular ellerinde tek gidişlik bir bilet
henüz bilmeselerde hayat bundan ibaret
istasyon insanları burdalar tesadüfen
aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden
eskiden çok eskiden ben daha çok küçükken
henüz cennet plajı otopark olmamışken
mercanların arasında küçük balıklar vardı
en güzelleri el boyunda kavuniçi olanlardı
bir gün bir rüya gördüm o kavuniçi balık benmişim
büyümem beklenmeden afiyetle yenmişim
istasyon insanları burdalar tesadüfen
aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden
ruhidir benim adım bir sırrım var saklarım
ama görünce anlarsınız
yalniz dikkat acımayın
acınmak canımı en çok acıtandır!!!

Kadınım

Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya heryere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde

Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
N'olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte

Hatırla o günü karşıki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilbahar sabahı

Kadınım

Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum

Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık

Şimdi çok yalnızım n'olur kal benimle
O kapıyı kapat elini ver bana
Dışarıda yalnız üşüyorsun sen

Kadınım.....

Kardelen

Bir telefon çığlığıyla
Yalnız bir güne uyandım
Bir an yanımdasın sandım.
''Dün'' de yok,''yarın'' da yok
sonsuz bir şimdi içinde
o an nefessiz kaldım

Başka türlü birşey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü birşey bu
Sen gelsen aniden

Kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni hala ister misin?

Aynı cümleyi on kere okurum
Bir şey anlamam, çünkü
Aklım hep sende
Eski bir rüya uğruna
Başka bir rüyaya tutundun, keşke
anlasan sen de

Başka türlü bir şey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü bir şey bu
Sen gelsen aniden

Kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni hala ister misin?

Sen kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni yine sever misin?

Başka türlü bir şey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü bir şey bu
Sen gelsen aniden

Kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni yine ister misin?

Sen kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni yine sever misin?
Beni yine ister misin?
Beni hala sever misin?

Kardelen..
Kardelen..
Kardelen..

Kişisel birşey

Kişisel birşey değil bu
Yaşamak zor buralarda
Kimdendi bu yara diye
Kalbine sorduğunda
Gerçeği istiyorsan
Diyeceklerimi unuttum
Garip geliyor dostlar
İz bırakmadan kaybolunca

Bilirim geri gelmezler ama
En güzel günleriydi onlar hayatımın

Bazen bir fısıltı çıkar
Bağırmaya çalışınca
Tek bir umut bile yokmu
İnsan geçmişle yaşayınca
Sonkez inan yalan olsada
Bazen bir ruya yeter
Kendimi kandırabilirim
İkimizde görürsek eğer

Kupa kızı ve sinek valesi

Bir iskambil falında
Çıkmıştık birbirimize
O güzel kupa kızıydı
Sinek valesiydim bense

Gece yarısı o perşembe
Rastladım köprü üstünde
Ağlama dedim o ağladı
Trabzanlardan indiğinde

Saçların mı ıslak yoksa ıslak mı yaşamak dedim
Senin için rüzgarda hep yağmur mu var
Gözlerin mi daldı yoksa sıkıldın mı sorulardan?
Hiç geçmez mi gözlerinden bu sonbahar?

Bir kar tanesi ol
Kon dilimin ucuna
Bir kar tanesi
Eri ağzımda

Bir kar tanesi ol
Kon dilimin ucuna
Bir kar tanesi
Eri ağzımda

Sırılsıklamdı soyundu
Vücuduma dokundu
Biraz pürüzlü tenimde
Yaşam hücrelerimi buldu

Mutluyudum o uyudu
Sarıldım sayıklarken
Tanımadığım o adları
Yanımda çırılçıplak

Saçların mı ıslak yoksa ıslak mı yaşamak dedim
Senin için rüzgarda hep yağmur mu var
Gözlerin mi daldı yoksa sıkıldın mı sorulardan
Hiç geçmez mi gözlerinden bu sonbahar?

Bir kar tanesi ol
Kon dilimin ucuna
Bir kar tanesi
Eri ağzımda

Bir kar tanesi ol
Kon dilimin ucuna
Bir kar tanesi
Eri ağzımda

Rüyamda gururluydum, biliyordum diyordum
İnanmak lazımmiş meğer iskambil fallarına
Uyandım, bakakaldım, hayali bir parmağın
Bıraktığı yazıya, pencere camının buğusuna

Hoşçakal...

Bir kar tanesi ol
Kon dilimin ucuna
Bir kar tanesi
Eri ağzımda

Nefes nefese

Hayat unutursan vardır derken
Burukluğu akar üzerinden
Fırtınalı açık denizdim ben
Sen sakin bir koy ararken

Öğrendik yine de yaşayarak görerek
Çok sevdik hem de savaşarak ölerek
Öğrendik yine de unutarak duyarak
Çok sevdik hem de sevişerek öldürerek

Nefes Nefese,Nefes Nefese
Nefes Nefese,Nefes Nefese

Tek başımayım;güzel değil bu
Hiç özlememişim kendimi
Rutubetinden şişmiş kalbim
Artık açılmıyor bir türlü

Öğrendik yine de...