Sır Saklayabilir Misiniz?

Çoğu kez söylemediklerimiz, söylediklerimizden daha çok yardımcıdır bize...

Konuşmak ya da susmak. Sır saklamak birçok anlama gelir. Önlem, ince düşünce, kendini tutma, ılımlı davranma gibi...Ama en önemlisi, özel bir bilgiyi kendine saklamayı bilme sanatıdır sır tutabilmek. Hepimiz kendimizle, başkalarıyla ya da kimi özel durumlarla ilgili sırlar barındırırız içimizde. Hatta kimi kez bu sırlar omuzlarımıza bir yük gibi binebilir. Kimi kez de öyle durumlar olur ki konuşmak ya da susmak arasında seçim yapmak zorunda hissederiz kendimizi. Peki hangisi? Konuşmak mı susmak mı?

Sorunlu çocuklara yönelik terapi uygulamalarına ilişkin çalışmalar yapan uzmandan aktarılan bir bilgi ile sırrın sırdaşlığına erebiliriz: "Dokuz yaşına kadar Marilyn okulda başarılı öğrenciydi, aynı zamanda zeki ve dikkatliydi"
Kısa bir süre sonra Marilyn içine kapandı, hırçınlaştı, zaman zaman histerik davranışlar da sergiliyordu. Okuldaki yetkililer şaşkındı ve annesine Marilyn'i bir uzmana götürmesini önerdiler. Uzmanın gözlemlerine göre Marilyn'in başından travmatik bir cinsel deneyim geçmişti.

Marily'in rahatsızlığının nedenini açıklamadan, okul yetkililerine bir terapi programı uygulamaları dr tarafından önerildi. Ancak ısrarla, ayrıntılı bilgilerin yer aldığı yazılı bir rapor olmadan böyle bir uygulamaya geçemeyeceklerini söylüyorlardı.
Bu tür gizli bilgileri okul kayıtlarına geçirmek, Marilyn'in gelecekteki yaşamı için tehlikeli olabilirdi. Bu yüzden okul psikoloğuyla temasa geçildi.
Olanların anlatılmasıyla, hiçbir şeyin kayıtlara geçmemesi ve Marilyn'in sorun dr ve psikoloğun arasında kaldı.
Dr her şeyi ayrıntılı biçimde düşünmüş, olası sonuçları göz önüne almış ve ona göre davranmıştı. İşte, özel bir bilgiyi kendine saklamak anahtarı budur.

Bir denizaltıda görevden dönen bir kaptan altmış gün boyunca devriye gezmek üzere yola çıkan denizaltıda, eşinin doğum haberini bekleyen askerine bilgi vermesi gerekiyormuş. Gelen habere göre adamın karısı doğum sırasında ölmüş. Bu bilgiyi yalnızca kaptan biliyormuş. Kaptan konuyu uzun uzun düşünmüş ve sonunda adamı çağırıp, ona eşinin ve bebeğinin çok iyi durumda olduğunu söylemiş.
Kaptanın başından geçen bu olaya yaklaşımı çok mantıklıydı. O anda askerin gerçeği kaldırabileceği belli değildi. Çok önemli bir görevi vardı, dibe dalış denetimlerinden sorumluydu.

Bu da, sır saklamak üzerine verilebilecek güzel bir örnek. Dr gibi kaptan da olayın sonuçlarını dikkate alarak hareket etmişti.

Sır saklamanın en zor kuralı, kendini mutsuz hissettiğinde dudaklarına "fermuar çekebilmektir." Kimseye söyleyemediğin sürece sır, senin kölendir. Ancak birine söylediğin andan sonra sen onun kölesi olursun.

Kızgınlık, dargınlık, intikam yada buna benzer duygular, insanın olayları doğru değerlendirebilmesini önler. Bu tip duyguları dışa vurmak, kişiye geçici bir rahatlama duygusu verir ama uzun dönemde kötü sonuçlar doğurur. Başkalarıyla ilgili bilgileri kendimize saklamak iyi bir davranışsa, aynı şekilde kendimizle ilgili özel bilgileri başkalarına anlatmamak da akıllıca bir davranıştır.

Kuşkusuz, güvendiğin biriyle bir sorununu paylaşmak çoğu zaman yararlıdır. Aslında bunu bir tür terapiye de benzetebiliriz. Ama bu terapinin sınırlarını iyi çizmek gereklidir.

Konuşmak nasıl bazen boşboğazlıksa, dinlemek için de aynı şey söylenebilir. Ciddi bir sır açıklandıktan sonra geriye dönüş yoktur. Dinleyen kişi artık duygularının bekçisi olmuştur. Anlatılan, hem dinleyeni hem de anlatanı sıkıntıya sokar.

İnsanı insan yapan şey; yüreğinde, beyninde ve ruhunda taşıdığı özel şeyleri kendine saklayıp koruyabilmesidir. Bu, kişinin saygınlığının bir parçası, özgürlüğünün göstergesidir. ancak özgürlüğe önem verenler için sır saklamak kutsal bir erdemdir. Hem sır saklayan için hem de uğruna sır saklanan kişi için.

alıntı