Bir Sevda Masalı

Bir aşk rayihaları salacağım ben bugün yine göklere.Hava kapalı Sonbaharın son ayındayız hüzün kokulu ağlamaklı sanki dokunsan ağlayacak gözyaşlarını birazdan salacak....

Bir sevdadan bahsedeceğim bulutlara aya yıldızlara rüzgarlara..Bir sevda yeli olup ineceğim yeryüzüne...Aşk rayihaları salacağım tüm dünyaya denizlere okyanuslara martılara sahillerde gezineceğim yağacak yağmura eşlik edeceğim ben bugün yine hüznüme hüzün katacağım derdime dert salacağım....


Ben hüznümü seviyorum derdimle yaşamaya alışığım haydi tüm hüzünler gelin benim üstüme diyeceğim..ve bir hüzünlü sevda masalı anlatacağım anlatabilirsem adı yalan olan..

Bir sevda vardı adı son sevda olan güzel büyülü olduğu sanılan sevgisi sevdası kini nefreti olan...Bir sevda kelebeği olup gelip hüzünlü yaslı yüreğime konan.Hüznüme hüzün katan yasıma yas katan...

Rengarenk kelebekleri gönlüme musallat eden.Ne söylediği ne anlattığı anlaşılamayan...Nasıl olduğu nerde durduğu bilinmeyen gel gitleri olan nezaketten bi haber yaşayan bir yerlere konamayan duramayan bir sevda kelebeğinin kırık kanadı olan bir sevda rayihaları salayım göklere bir hüzün havası veda havası göndereyim tüm yeryüzüne adı sevda masalı olan adı yalan olan..

Bir sevda masalı anlatıyorum bir tırtılın ömrünü anlattım şiirlerde anlaşılamayan maziden aldığı gıdayla yaşamaya çalışan hep mazisinde kalan mazisini aşamayan şiirlere konu olan yaz günlerinde üşüyen yağan yağmurlarda hep ıslanan kimi zaman deli gömlekleri giyen deliler gibi dolaşan kıran döken inciten hep rest vari konuşan ve resti görülen bir sevda vardı adı masal olan...adı yalan olan...

Kimi zaman bir karayelde kara sevda olup esen sonbaharın son ayında sarı yapraklar misali göğe savrulan kendi içinde kısır döngüleri olan seven sevilen hemde sevilemeyecek anlaşılamayacak olan karmakarışık bir sevda vardı masal gibi..adı yalan olan...

Bir sevda vardı . İyilik nezaketin sevgiden doğduğunu bilmeyen hatır gönül nedir bilemeyen..bilsede ifade edemeyen medenice veda dahi edemeyen..sevgi yoksa yürekte her türlü bağnazlık katılık acımasızlığın yüreği dolduracağını onlarla yaşanacağını farkında olmayan bir sevda vardı adı yalan olan...

Bir sevda vardı.Nezaket kapısının nerden açıldığını bilmeyen bu kapıdan girilebilse sadakat vefa sevgi hoşgörü anlayışının empatinin kendisini karşılayacağını göremeyen bir sevda vardı nezaketin bir erdem olduğunu anlamayan...

Bir sevda vardı.Sevda yeli sandığı bir karayelle savruldu göğe yükseldi.Yıldızlara sordu bulutlarla konuştu güneşe aya sordu yanıldığını anladı..aradığını bulamadan yeryüzüne indi..

Günlerce savruldu kar da tipide lodoslarda en sonunuda düştü bir liman kıyısına sahillerde gezindi limanlarda bekçilik etti beklenen vardı bekleyen vardı ama gelen hiç olmadı.Çünkü sevgi bilmeyen nezaketten uzak gönüllerde sevdanın işi neydi??
Ve bir gün geldi birden sevda uğultuları kesiliverdi sevda yağmurları diniverdi yalan sevdalar alıp başını gidiverdi.Ve bir kez daha yanıldığını anladı yalan sevdalarda yalan yellerle esdi durdu kandığını anladı..

Her şeylere rağmen sevdası sevgisi savrulurken yok olurken ona vermeyi düşündüğü kitapları sevda fakirlerine verilecek şiirleri ve güzel kokulu kırmızı gülleri bir beyaz kelebeğin cansız bedeni kalıverdi titreyen ellerinde...

Gülümseyen yüzlerle bir kaç damla yanağından süzülen yaşlarla bir veda şarkısıyla uğurladı sevdasını uzak ellere bilinmeyen gönüllere ... vakit tamam son bir mektup mu? olur... son bir yazı mı? olur... var olan yaşanan yaşanmayan herşeylere elvadalar vedalar ederek bir hüzün bir veda havasıyla hoşçakallar ediyorum!!! bir sevda vardı...adı masal olan adı yalan olan kara sevdalara...


alıntı